Als therapeut moet je gevonden kunnen worden. En daarom heb ik een website, een emailadres en een facebookpagina. Een vriendin tipte me om een blog te starten. En een collega vertelde dat ze net een twitteraccount had geopend. ‘Tsja, we moeten mee met de tijd’ verzuchtte ze. Maar in hoeverre moeten we mee met de tijd? Want de tijdsgeest dicteert: steeds meer communicatiemiddelen, steeds minder echte communicatie. Hoe vaak heb je nog een gesprek met een goede vriend, waarin je niet wordt gestoord door mobiel gerinkel en binnenkomende sms-jes en e-mails? Willen wij daar als craniosacraaltherapeuten wel aan meewerken, aan het steeds meer versnipperen van de aandacht?
Wat voor tweets zouden we dan eigenlijk de ether in moeten slingeren? “Ontspan!” “Ga mee met de stroom…” “Zet je mobiel uit!” ?
Bij een craniosessie maak je contact met de onderstroom, de diepere laag van het leven. Daar waar stilte heerst, waar gewoon ‘zijn’ genoeg is. Daar waar je niet elk moment hoeft te vullen met afleiding, met vermaak, met een eindeloze stroom informatie. Daar waar de leegte gevuld blijkt te zijn.
Dus nee, ik maak voorlopig geen twitteraccount aan. Maar ik ga mee met de tijd en start een cranioblog.
craniopraktijk 